بازگشت
ایا در افغانستان صلح واقعی بوجود خواهد امد؟ بکدام شرایط و با چه عواقب، در موجودیت کدام نیروها وچه وقت؟
عبدالرزاق طلوع عبدالرزاق طلوع

بعد از۷ سال سقوط حاکمیت طالبان فرماندهان انګلیس میګویند که اګر قوه اضافی در افغانستان فرستاده نشود طالبان دو باره به قدرت میرسند. مضحک است در اثر بمباردمان های قوای امریکایی و عملیات مشترک قوای امریکایی و ایتلاف  شمال دولت حاکم و قدرتمند طالبان که تقریبا۹۰فیصد خاک افغانستان را در تصرف داشتند( ودر انزمان ایتلاف شمال در سرحدات افغانستان- تاجکستان قبل ار عملیات در حالت ګریز بطرف جمهوریهای سابقه شوروی که تحت تاثیر قوی روسیه اند، بود)، تار و مار واز بین رفت. اکنون که بیش از ۳۶ کشور مقتدر جهان با داشتن بیش از ۴۰۰۰۰ قوای مسلح مجهر هوایی زمینی هلیکوپتر های مدرن و مجهز در تحت یک قوماندانی واحد مشترکا با نیروهای چند دها هزار نفری دولت جمهوری اسلامی افغانستان و نیروهای ایتلاف و مجاهدین دیروزی در مقابل همان طالبان شکست خورده ،شکست خودرا پیشبینی مینمایند. علت در کجاست؟ قوت و نیروی طالبان در چیست؟ چند فیصد در کل جامعه افغانی طالبان نفوذ دارند؟ تامینات پولی و مادی انها از کدام مدرک تامین میشود؟ سلاح ووسایل جنګی پیشرفته را از کدام منبع دریافت مینمایند؟ حمایت ګر خارجی انها کیها اند؟ مورال و روحیه جنګی انها نظر بکدام عوامل تقویت میګردد؟ ضعف نیروهای خارجی مستقر در افغانستان چیست؟ چرا دولت موجوده بالای اوضاع کشور حاکم شده نمیتواند؟ چرا رهبر شبکه القاعده و رهبر طالبان بدست نمیایند؟ پاکستان کدام رول را دررابطه به  افغانستان  بازی مینماید؟ استراتیژی امریکا چیست؟ از جمله عوامل سوالات فوق الذکر است که باید جواب درست و دقیق انها دریافت شود.

اګر فرماندهان نظامی انګلیس و ایساف بدین عقیده اند که با موجودیت قوای موجوده مستقر در افغانستان به شکست مواجه میشوند و ګویا شاهد پیروزی دوباره طالبان در ین کشور خواهند بود، این بدان معنی خواهد بود که طالبان بعد از شکست  در۲۰۰۱ اکنون قویتر شده اند که قوای موجود ایتلاف نیروهای بین المللی در افغانستان ناکافی و شکست پذیر در مقابل طالبان پیشبینی میشود  یعنی اینکه نیروی طالبان رو بافرایش و با امکانات قویتر از قوای ناتو میجنګند ، اګر چنین باشد پس قوای اضا فی هم بعد ازسپری شدن زمان معین ناکافی خواهد بود و سر انجام مساله با کجا خواهد کشید و این جنګ خونین کی خاتمه خواهد یافت؟ و این خساراتی که به کشور و مردم افغانستان ببار امده و میاید چه وقت و چګونه جبران خواهد شد ؟ ایا جامعه بین الملل تا ختم در ین کشور مردم افغان را کمک خواهند کرد و یا در نیمه راه انها را رها خواهد کرد؟ و ایا بحران در منطغه از بین خواهد رفت ایا اتش این جنګ و پیامد ان به کجا خواهد کشید؟ آیا کشور های همسایه افغا نستان از مداخله در امورداخلی این کشور پرهیز خواهند نمود و یا انها هم درین جنګ خواهند سوخت.

به نظر بنده تامین صلح در افغانستان مستلزم سیاست ها و عملکرد های زیرین خواهد بود:

-      بهبود وضع اقتصادی کشور وارتقای سطح زندګی در افغانستان از طریق تامین منابع بزرګ کاری برای مردم  و مبارزه موثر علیه بیکاری و فقر.

-      اشتغال همه جوانان به تعلیم و تر بیه و اموزس و کار مفید و با عواید مناسب

-      اعمار منازل رهایشی برای اوارګان و بی سرپناهان از امکانات مختلف (دولتی،خصوصی،کوپراتیفی، مختلط خارجی و داخلی) و بازګشت مطمین مهاجرین در پاکستان و ایران.

-      تدابیر موثر مبارزه با تروریزم و جلوګیری از تلفات مردم در مقابل تروریزم و عملیات قوای  ناتو و ایتلاف بین المللی

-      اعزام تعداد بزرګی از جوانان غرض تحصیلات در سطوح مختلف به کشور های امریکا اروپا استرلیا و کانادا و حتی در روسیه.

-      در عرصه امور دولتی:

-      اتخاذ سیاست کد ری به نورمهای قبول شده علمی ملی و بین المللی

-      تلاش صادقانه و جدی بخاطر تحقق مواد و ارزشهای دموکراتیک قانون اسا سی .

-      دریافت و جذ ب روشنفکران کاردان صادق وطنپرست ملی و دموکرات در امور دولتی

-      تصفیه دستګاه دولتی از عناصر ضد ملی، ضد دموکراتیک، فاسد، رشوه ستان،حمایهګران قاچاقبران مواد مخدر و سایر عناصر نامطلوب که مانعتحولات دموکراتیک ، صلح و پیشرفت کشور عزیز افغانستان میشوند ودرعوض جابجا ساختن عناصر کارا، مجرب،باکفایت ومطلوب که در برابر وطن، مردم،و انجام وظایف ملی خودرا مکلف میدانند.-      مکلفیت وطنپرستان و روشنفکران متعهد، نیرو های ملی و مترقی این خواهد بود که در قدم اول به وحدت، ایتلاف و یا جبهه ملی متوصل شوند و از خود خواهی ها و خودمحوری ها، یکه تازی ها بپرهیزند و یک پلاتفرم مشترک که در برګیرنده همه اهداف عاجل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی صلح و ثبات کشور باشد طرح، تثبیت وبه اجرای عملی ان مبادرت ورزند.


August 18th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات